Prof. dr Adalbert Rebic - wywiad


Prof. dr Adalbert Rebic - 22 Międzynarodowy Mariologiczny i Maryjny Kongres w Luordes

 

     22 Międzynarodowy Mariologiczny i Maryjny Kongres zakończył się 8 września w Lourdes, uroczystą celebracją Eucharystyczną w Bazylice Różańca Świętego. Mszę św. celebrował Kardynał Poupard, specjalny przedstawiciel Ojca Świętego. Przewodniczył on także obradom Kongresu, który został zorganizowany przez Międzynarodową Papieską Akademię Maryjną w Rzymie, Francuskie Stowarzyszenie Maryjne oraz przez kustoszów Bazyliki w Lourdes, z okazji 150 Rocznicy Objawień Naszej Pani w Lourdes. Temat Kongresu był następujący: "Objawienia Najświętszej Dziewicy Maryi -między historią, wiarą a teologią." Chorwacka sekcja językowa, biorąca udział w Kongresie była reprezentowana przez Chorwacki Instytut Mariologiczny, będący częścią Wydziału Teologicznego Uniwersytetu w Zagrzebiu. Przewodniczył jej Dziekan Wydziału Mons. Vlado Kosic - Biskup pomocniczy w Zagrzebiu oraz sekretarz, O. Petar Lubina. Wśród 150 wykładowców z całego świata, biorących udział w Kongresie, było 13 Chorwatów. Prof. Dr. Adalbert Redic mówił o "Objawieniach w Medjugorje i teologii."

 

Profesorze Rebic, jaki był cel Kongresu w Lourdes?

 

     Celem 22 Międzynarodowego Mariologicznego i Maryjnego Kongresu, zorganizowanego z okazji 150 rocznicy Objawień Naszej Pani, Bernadecie w Lourdes, była analiza Objawień Maryjnych w historii, szczególnie tej najnowszej, z punktu widzenia naukowego i teologicznego. Chodziło tu między innymi o spojrzenie na te Objawienia w ramach teologii, historii Zbawienia, z punktu widzenia doktryny Kościoła o Chrystusie Zbawicielu. Był to interdyscyplinarny dialog pomiędzy różnymi dziedzinami teologii na temat Objawień Maryjnych w dzisiejszych czasach.

 

Jakie znaczenia ma dla współczesnego wiernego pobożność Maryjna?

 

     Mówi ona przede wszystkim o powadze obecnej chwili. Maryja wypełnia swoją matczyną rolę w Kościele. Jasną rzeczą jest, że Pan stara się prowadzić ludzi poprzez innych ludzi. Właśnie dlatego posyła On Najświętszą Dziewicę, aby mówiła Ona o czymś ważnym dla naszych czasów, dla życia wiarą. Widzimy teraz dlaczego pobożność Maryjna, płynąca z Maryjnych Objawień, jest tak potrzebna. Bóg chce nam powiedzieć jak bardzo istotną rzeczą jest wiara, chce abyśmy ją przyjęli całym życiem, żebyśmy nią żyli i osiągnęli w ten sposób wieczne Zbawienie. W tym sensie pobożność Maryjna ma szczególną rolę.

 

Temat pańskiego wykładu na Kongresie to "Objawienia w Medjugorje i teologia." Co chciał pan podkreślić?

 

     Podczas Kongresu odbyło się 11 wykładów o różnych aspektach Objawień, poczynając od Objawień Zmartwychwstałego Pana Jego uczniom, a więc: o relacji pomiędzy Objawieniami Maryjnymi a Objawieniami Chrystusa, następnie o kryteriach rozpoznania charakteru nadprzyrodzonego w Maryjnych Objawieniach, o Maryjnych Objawieniach w historii i ich roli, o prawnych i teologicznych kryteriach, o samych wizjonerach, przesłaniach, o transcendentalnych doświadczeniach wizjonerów, o historycznym i eklezjologicznym znaczeniu Objawień, o profetycznym wymiarze Objawień i orędzi... Wspomniano także Objawienia w Kibeho, w Afryce, które zaczęły się w 1981 r. i zostały zaakceptowane przez lokalnego biskupa. Relator porównał Lourdes, Fatimę i Kibeho. Podczas tych wykładów nie mówiono wprost o Medziugorju. Jednakże pewien wykładowca wspomniał o nim w kontekście kryteriów wymaganych przez Kościół do uznania Objawień. Mieliśmy 16 sekcji językowych. W każdej z nich wysłuchano około 10 wykładów. W sekcji chorwackiej było 13 odczytów, z czego 2 o Medziugorju. Ja mówiłem o fenomenie Medjugorja i jak można wytłumaczyć go teologicznie. Nie omawiałem szczegółów Objawień, lecz jedynie samo wydarzenie. Starałem się zanalizować z teologicznego punktu widzenia to co dzieje się w Medziugorju: na pierwszym miejscu celebracje Eucharystyczne, następnie Sakrament Pojednania z Bogiem. Mówiłem również o znaczeniu duszpasterskim wydarzeń w Medziugorju. Starałem się również wyjaśnić znaczenie teologiczne tych Objawień Maryjnych: wezwanie Maryi do pokoju, do pojednania z Bogiem i między ludźmi, do pokuty, nawrócenia, modlitwy, szczególnie tej Różańcowej, do pełnienia dobrych uczynków, itd... Podkreślałem również, że Orędzia z Medziugorja są uzasadnione teologicznie, że mają swoją podstawę w Biblii i że w niczym nie różnią się od doktryny Kościoła. Teologiczne Orędzia z Medziugorja są odzwierciedleniem najlepszej praktyki Kościoła Katolickiego. Mój kolega Eduard Pericic mówił w swoim wystąpieniu o tym jak Kościół na świecie, szczególnie niektórzy Jego hierarchowie, patrzą na Medziugorje i jak wysoko doceniają to co tam się dzieje. Zacytował tu wielu kardynałów, arcybiskupów i biskupów. W moim wykładzie starałem się również podać propozycję rozwiązania fenomenu Medziugorja. Kościół jest cierpliwy i ostrożny, a więc także i my potrzebujemy dużo cierpliwości i ostrożności. Oznacza to, że powinniśmy uważać aby wśród wizjonerów i w samym Medziugorju nie wydarzyło się coś co mogłoby rzucić cień na te Objawienia. Do tej pory, o ile mi wiadomo, wszystko odbywa się w zgodzie z ramami wyznaczonymi przez Kościół, tak jak to miało miejsce w przypadku innych Objawień Maryjnych na świecie. Wynik Objawień zależy także od samych wizjonerów. Są młodymi ludźmi, mają przed sobą przyszłość. Powinni być nadal wierni Maryi i Bogu i unikać wszystkiego co mogłoby zdyskredytować te Objawienia. Długotrwałość tych Objawień dla mnie nie stanowi żadnego problemu. Znamy w historii Kościoła inne Objawienia, które - w przypadku niektórych mistyków - trwały przez ich całe życie. Są to mistyczne doświadczenia, tych którzy zostali wybrani przez Naszą Panią pragnącą przekazać przez nich coś ważnego dla współczesnego świata. Z dotychczasowych wydarzeń w Medziugorju widzimy, że Nasza Pani przekazała nam ważne rzeczy dotyczące dzisiejszego społeczeństwa, a także religijnego życia nas katolików. Największym znakiem jest to, że setki tysięcy pielgrzymów przybywa do Medziugorja, gdzie doświadczają czegoś, czego nie da się przeżyć w taki sam sposób w żadnym innym miejscu na świecie: czegoś transcendentalnego, mistycznego, sakramentalnego. Potrzebujemy dużo cierpliwości i modlitwy. Podsumowując, dodam, że wszystko zależy od Najświętszej Dziewicy Maryi, Królowej Pokoju. Jeśli Ona zechce, aby Medziugorje stało się rzeczywistym miejscem zgromadzenia wiernych dookoła Niej, wówczas nikt nie będzie mógł przeszkodzić w ostatecznym uznaniu tych objawień przez Kościół.

 

Rozmawiała Vedrana Vidović

 

     Prof. dr Adalbert Rebic jest od 1968 r. wykładowcą nauk biblijnych i języków orientalnych (hebrajski, arabski i syryjsko-aramejski) na Katolickim Wydziale Teologii Uniwersytetu w Zagrzebiu. Od 1972 jest dyrektorem Chorwackiego Instytutu Mariologicznego. Organizuje on chorwacką sekcję na międzynarodowych Kongresach Mariologicznych. Od 1980 r. jest on stałym członkiem Międzynarodowej Papieskiej Akademii Maryjnej w Rzymie. Od 1990 r. jest członkiem Żydowskiego centrum "Shalom Freiberger" w Zagrzebiu. Od 1974 do 1992 był członkiem Redakcji międzynarodowego, teologicznego magazynu "Communio".